Η Κως βρισκόταν πάνω στην θαλάσσια διαδρομή που οδηγούσε από την Μαύρη θάλασσα στον Νότο (Κύπρο, Συρία, Αίγυπτο). Τον μεσαίωνα το νησί το επισκέπτονταν έμποροι, προσκυνητές και περιηγητές που μας άφησαν αρκετές περιγραφές.
Στην αρχή του 20ου αιώνα (1902) με την ανακάλυψη του Ασκληπιείου η Κως έγινε περισσότερο γνωστή και την επισκέπτονταν κατά μόνας ή με κρουαζιέρες. Ξενοδοχεία δεν υπήρχαν εκτός κάποιες μικρές πανσιόν.
Ο κυβερνήτης Mario Lago στο τέλος της δεκαετίας του 20 θεώρησε πως η ιστορία και φυσικές ομορφιές των νησιών θα μπορούσαν να γίνουν πόλος έλξης τουριστών, άρχισε ένα πρόγραμμα ανάδειξης των νησιών και κατασκευή ξενοδοχείων. Στην Ρόδο το Albergo delle Rose, στην Κω Albergo Gelsomino και στη Λέρο το ξενοδοχείο Roma.
Το Albergo “Gelsomino”/Ξενοδοχείο «Γιασεμί» ή «Ίασμος», είναι το πρώτο πραγματικό ξενοδοχείο της Κω· που λειτουργεί και σήμερα. Η επιλογή του χώρου έγινε σε μια τοποθεσία που παλιά βρισκόταν το ταχυδρομείο και τηλεγραφείο. Ήταν σημαντική θέση διότι εκεί ήταν η πλατεία του γιαλού και η σκάλα. Η θέα ήταν θαυμάσια και είχε παραλία μπροστά.
Σχεδιάστηκε το 1927 από τον αρχιτέκτονα Rodolfo Petracco σε εκλεκτικιστικό ρυθμό με στοιχεία γοτθικό-βενετσιάνικα και ιπποτικά (επενδύσεις όψεων με απομίμηση πέτρας με ειδικό σοβά (finta pietra). Τρεις οξυκόρυφες γοτθικές απολήξεις στην κορυφή και διακοσμητικά στοιχεία, βυζαντινo-βενετσιάνικα στο ισόγειο.
Είναι ένα ορθογώνιο τριώροφο κτήριο. Στο ισόγειο τα παράθυρα αποτελούνται από οξυκόρυφα τόξα από πολύχρωμη τεχνητή πέτρα (finta pietra). Η κύρια είσοδος βρίσκεται στο μπροστινό μέρος με θέα στην πλατεία διασταύρωση οδών Ιπποκράτους και Βασιλέως Γεωργίου Β΄.
Στην μπροστινή όψη υπάρχουν στοιχεία από σφυρήλατο σίδερο όπως τα φανάρια που κρέμονται δίπλα στην είσοδο και έμβλημα που κρέμεται από ειδική κατασκευή στην γωνία. Γενικά το κτίριο έχει μια γενική φυσιογνωμία deco.
Στην πίσω πλευρά προς την παραλία δημιουργήθηκε σκίαστρο για τους πελάτες του καφεστιατορίου.
Παραδόξως στην στέγη δεν έγινε η τριπλέτα με τις οξυκόρυφες γοτθικές απολήξεις και στην νότια πλευρά.
Ανήκε στην Ιταλική Διοίκηση της Δωδεκανήσου. Ολοκληρώθηκε το 1929. Σκοπός του ήταν να βοηθήσει τον Τουρισμό της Κω. Φιλοξενούσε τους πρώτους τουρίστες και τους Ιταλούς αξιωματούχους.
Μετά την Ενσωμάτωση πέρασε στο Ελληνικό κράτος και λειτούργησε για μερικά χρόνια ως ξενοδοχείο. Το 1962 γυρίστηκε εκεί η ταινία με τον Θ. Βέγγο «Ζήτω η τρέλα».
Πάνω σκηνή από την ταινία Ζήτω η Τρέλα. Το έπιπλο της υποδοχής. Κάτω το ίδιο έπιπλο το 2008 στον τότε ραδιοτηλεοπτικό σταθμό KOS TV. Πίσω του είναι ο Luigi Nobili γιός του τελευταίου διαχειριστή του ξενοδοχείου.
Αργότερα μετατράπηκε σε Λέσχη Αξιωματικών Κω και στη συνέχεια αποδόθηκε στο Δήμο του νησιού. Για αρκετά χρόνια είχε την έδρα της εκεί η Δημοτική Τηλεόραση της Κω. Στο ισόγειο ήταν τα γραφεία της Αστικής Συγκοινωνίας του νησιού και το Γραφείο Τουριστικών Πληροφοριών. Το κτήριο αφέθηκε στην τύχη του για περίπου επτά χρόνια. Τον Μάϊο/2017 ανέλαβε η εταιρία Κουτσός Γ. ΙΚΕ το ξενοδοχείο για 20 χρόνια. Έγιναν εργασίες και χρησιμοποιείται πάλι ως ξενοδοχείο - μπουτίκ.
Comments